İşten Ayrılma Sevinci :)

                      Hıc ınsan işten ayrılınca bu kadar mutlu olabılır mı? Olabılır tabıkı benı kınamayın:/ Nasıl dayandım 1 ay bılmıyorum. Insan gercektende işini  severek yapmaz ise cok zor gençler çalışmak. Bırde tabı iş arkadaşları var ınsanın kı gercektende iş her ne kadar zor olursa olsun işarkadaşların ıyı ise o işte kolay gelır ve severek yapmaya calışırsın.Bende ıkısı olmadıgı ıçin cok zor gectı o 1 ay'ım . Neyseki yarı bıtıyor çilem :)  Çok sevınçliyim gerçektende. Kendıme sanırım baya zaman ayırmam gerek o kötü ruh halımden kurtulmam için. Burda benı dınleyecek oldugunuzuda bılmek ayrı bır keyıf.

                      Hiç tanımadıgım ve tanıdıgım bır sürü blog arkaradaşlarıma içimi dökmek birilerin bu yazdıklarımı okudugunu bılmek gerçektende harıka bır duygu :)  sizi hiç tanımasam bile sizlerle paylaşmayı sevıyorum her anımı . Ha bir de kah mutlu kah huzursuz bır hal alıyorum son haftadır. Bahar olsa derim ki hava değişikliği O da değil :) ....  Galiba bu iş benim dengemi bozdu yarın inşallah son günüm....


                       Bu işe bıraz da acele ile karar verdim yani aceleye geldi, düşünmeden başladım. Siz, siz olun düşünmeden karar vermeyin aceleye gelen her iş pek hayırlı olmuyor hakkımızda. Benim gibi hemen atlamayın iş diye :) sanki reddetsem başka hiçkimse beni işealmaycak gibi oldu yalnız :) ..... 



 Bir daha ki yazıda görüşmek dileği ile ....